آینده گردشگری به نحوی ناگسستنی با کیفیت محیطزیست گره خورده است. کاهش تنوعزیستی به واسطه تاثیر مستقیم ناشی از حضور گردشگران در طبیعت، تشدید عوارض تخریب لایه اوزون به دلیل کاربرد گسترده برخی مواد از جمله کلروفلوروکربنها (CFCs) و هاولونها در یخچالها، تهویههای مطبوع و قوطیهای اسپری آئروسل خصوصاً در هتلها و مراکز اقامتی، انتشار آلایندههای صنعت حمل و نقل و برخی موارد دیگر از جمله تاثیرات زیستمحیطی ناشی از صنعت گردشگری است که برنامه محیطزیست سازمان ملل بدانها میپردازد.اما معرفی گونههای گیاهی و جانوری غیربومی یکی از معضلات کمتر شناختهشده گردشگری است که نهتنها محیط طبیعی بلکه حتی ابنیه تاریخی را هم تهدید میکند. برنامه محیطزیست سازمان ملل اعلام کرده که گردشگران و کارپردازان آنها اغلب به صورت غیرعمد عامل انتقال گونههای مختلف گیاهی و جانوری از حشرات و ویروسهای بیماریزا گرفته تا گیاهان زراعی و وحشی غیربومی به محیطهای طبیعی هستند.بیشتر گونههای غیربومی به دلیل عدم تطابق با شرایط محیطی میتوانند باعث اختلالات جبرانناپذیر و حتی نابودی اکوسیستمهای طبیعی شوند. به عنوان مثال تحقیقات نشان داده که عامل ورود گیاه علفی و غیربومی چبر به قطب جنوب، حضور دانشمندان و گردشگران در این محیط بوده است. پروفسور استیون کوهن (Stephen Cohen) یک اکولوژیست از دانشگاه استلنبوش(Stellenbosch University) آفریقای جنوبی است که تحقیقات گستردهای در این زمینه انجام داده. وی و همکارانش پس از نمونهبرداری از لباس، کفش، کیف و ابزار نزدیک به ۲ درصد، دقیقاً ۸۵۳ نفر از دانشمندان و گردشگرانی که در خلال سال ۲۰۰۷ و اوایل ۲۰۰۸ (۱۳۸۶ و۱۳۸۷ ه.ش.) از قطب جنوب بازدید کرده بودند، به نتایج عجیبی دست پیدا کردند. آنها بیشتر از ۲.۶۰۰ دانه بذر و سایر ساختارهای گیاهی را از وسایل این افراد استخراج کردند.